- LIRIS
- LIRISfluv. Campaniae, Minturnas praeterfluens. Vulgo Gariliano vel Gariglia. Horat. Carm. l. 3. Ode 17. v. 7.——— Innantem MaricaeLitoribus tenuisse Lirim.Lucan. Civ. Bell. l. 2. v. 424.Sarnus, et umbresae Liris per regna Maricae.Mart. l. 13. in Xenys Epigr. 82. cuius Epigraphe ScyllaeCarulaeus nos Liris amat, quem syloa Maricae, etc.Carmi cursu labi hoc flumen testantur Horat. et Silius, Hic Stlent. l. 1. Ode 31. v. 7.Non rurae quae Liris quietaMorder aqua, taciturnus amnis.Ille Punic. Bell. l. 8. v. 400.——— ——— LirimSulfureum, tacitisque vadis ad litora lapsum.Nic Lloyd. Plin. l. 2. c. 103. et l. 3. c. 5. et Strabo l. 5. p. 237. Liv. l. 10. c. 21. l. 26. c. 9. et 34.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.